کتاب به وقت بهشت

معرفی کتاب به وقت بهشت اثر نرگس جورابچیان

کتاب به وقت بهشت اولین رمان نرگس جورابچیان است که در اسفند ۱۳۸۸ منتشر شد و توجه مخاطبان و منتقدان را برانگیخت و در مدت ۲۰ روز در لیست پرفروش‌های کتاب قرارگرفت. موضوع این رمان دغدغه‌های دختر جوانی به نام ترلان است. او در آستانه ازدواجش که خیلی سنتی شکل گرفته، دچار ترس و تردید می‌شود، به کلاس داستان‌نویسی که مورد علاقه‌اش است می‌رود و در آنجا اتفاقاتی برایش می‌افتد که زندگی و ذهن او را به گذشته پیوند می‌زند؛ به پدرش، هم کلاسی‌هایش، کودکی سختش و ترس‌ها و کابوس‌هایش.

جورابچیان در به وقت بهشت یک داستان زنانه را روایت می‌کند، بی این‌که بر انگاره‌های فمینیستی تاکیدی داشته باشد. او در جواب برخی منتقدان که رمانش را عامه‌پسند خوانده‌اند گفته است: «من ترجیح می‌دهم همه‌ی اقشار جامعه از رمانم سر دربیاورند و لذت ببرند. به قول شما می‌شوم عامه پسند، اما این طوری بهتر است. من می‌نویسم تا خوانده شوم. نمی‌نویسم تا عده‌ای خاص مرا بخوانند و از تکنیک نوشتارم تعریف کنند.»

بخشی از متن کتاب به وقت بهشت

تلفن چندبار زنگ می‌خورد. دوشاخه را از پریز می‌کشم و به سفره روبه‌رویم نگاه می‌کنم. سیب و ساعت و آینه و قرآن سرکه و سماق هم داشتم اما بو می‌داد. به حافظ توی کتابخانه نگاه می‌کنم و از یوسف گمگشته و باز آمدنش حرصم می‌گیرد. زل می‌زنم به تلویزیون که شمارش معکوس می‌دهد و از جایم جم نمی‌خورم.

توپ می‌ترکانند و سال جدید آغاز می‌شود، روی گونه‌هایم دو جاده گرم باز می‌شود. سال گذشته مثل فیلم جلوی چشمم می‌آید. آمدنت، خندیدنت، نگاه کردنت، اولین بوسه، اولین گل، روز نامزدی، و می‌روی، به دور و برم نگاه می‌کنم. هیچ صدایی نیست. در و دیوار به طرز تهدید کننده‌ای بلند شده‌اند انگار که می‌خواهند روی سرم خراب شوند. زانوهایم را بغل می‌کنم و در خودم مچاله می‌شوم. یک سال تنهایی شروع شد.