دراکولا

برام استوکر در کتاب دراکولا، همچون شاهکار گوتیک دیگر، یعنی فراکنشتاین، فولکلور و افسانه را با خردگرایی علمی و روان‌پزشکی و انسان‌شناسی در هم می‌آمیزد. شاهکار گوتیک ۱۸۹۷ برام استوکر تأملی غریب و رازآلود در باب دغدغه‌های زمان خود است.

خلاصه کتاب دراکولا

همه‌ی خون‌آشام‌های متأخر از زیر شنل سرخ‌و‌سیاه کنت دراکولا بیرون آمدند و هرگز صاحب سایه‌‌ای مخوف‌تر از او نشدند. برام استوکر صدوبیست سال پس از انتشار کتاب دراکولا همچنان یکی از چهره‌های شاخص ادبیات گوتیک و خالق تکان‌دهنده‌ترین رمان این سبک است. کنت دراکولا اشراف‌زاده‌ی تنها و مرموزی است که همه‌ی اطرافیانش را از دست داده و می‌تواند شر و نیروهای اهریمنی را از مرزهای قصری در بلندای کوه‌های کارپات به سرزمین‌های دوردست بفرستد. ترسیم همه‌ی این شرهای عالم‌گیر از خلال یادداشت‌ها و نامه‌های وکیلی رخ می‌نماید که یکی از روایان این شر مسلم است: دفتر خاطرات جاناتان هارکِر.

تمجیدها از کتاب دراکولا اثر برام استوکر

• دراکولای اصلی قهرمانی رمانتیک نیست. هیولایی است که میل به خون و شهوت مهارناپذیرش او را به حرکت وامی‌دارد تا هر آنچه می‌خواهد به دست آورَد. «اسکات دی. ساثارد، مجله‌ی دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه میشیگان»
• این نامه را نوشتم که به شما بگویم چقدر از خواندن دراکولا لذت بردم. به نظرم بهترین داستان مربوط به قلمرو شیاطین است که در این چندین و چند سال خوانده‌ام. «از نامه‌ی سرآرتور کانن دویل به برام استوکر»