کتاب قصه تراپی

شاهین شرافتی در خلال روایت داستان‌های کتاب قصه تراپی به اختلالات و معضل‌های روحی و روانی‌ای می‌پردازد که روح ما را می‌خراشند و البته راه‌های شناخت و اهمیت رسیدگی به آن‌ها تا مرحله‌ی درمان توسط روان‌درمانگران. کتاب قصه تراپی نوشته‌ی شاهین شرافتی نخستین‌بار در تابستان 1403 از نشر مون منتشر شده است.

معرفی کتاب قصه تراپی اثر شاهین شرافتی

در این کتاب، نویسنده به آدم‌های دورونزدیک زندگی‌اش به‌دقت نگاه کرده است. با این حال تلاش می‌کند زبان تنشان را نگاه کند نه زبان سرشان را، و سعی می‌کند کلافی‌هایشان را تصور کند و به شکل قصه بنویسد. آدم‌های قصه‌های این کتاب شاید ما باشیم، شاید هم کیلومترها از این شخصیت‌ها دور باشیم. برای ما و احتمالاً آدم‌های بسیاری در این کرة خاکی نوشتن و خواندن، قصه تراپی است. نوعی از تراپی که مُراجع و درمانگر در آن یکی است.

لازم به ذکر است که تمامی قصه‌ها، اسامی و موقعیت‌ها ساختة ذهن نگارنده‌اند و به‌هیچ‌وجه برگرفته از روایت شخصی افراد یا اتاق درمان نیستند. در انتهای کتاب نیز بخشی با عنوان قرار اخلاقی و ضمیمة آشنایی با اختلالات آمده است و به پیشنهاد نویسنده بهتر است برای رمزگشایی از قصه‌ها، پس از خواندن آن‌ها این بخش نیز مطالعه شود.

بخشی از متن کتاب قصه تراپی

• کامران کودکی نکرده بود و علاقه‌ای به بیان احساسات و معاشرت با آدم‌ها نداشت. به ظاهر موفق بود اما تَرَک‌های جدی روی زندگی‌اش بود که آن‌ها را نمی‌دید. از خودم می‌پرسم چرا پدرها و مادرها به بچه‌هاشون نمی‌گن دوستت داریم؟! چرا نمی‌گن تو برام با ارزشی؟ همین‌جوری که هستی، بدون هیچ دستاوردی. این بهترین حرفی بود که از ذهنم گذشت: «مهسای عزیز! تو ارزشمندی!»
• اگر به دو سال پیش برگردم حتماً نامه‌ای برای خودم جایی جاسازی می‌کنم و به خودم هشدار می‌دهم که از آدم‌های سمی دوری کن، از آدم‌های خودشیفته دوری کن، کمی خودت را دوست داشته باش. فقط کمی.