کتاب تکرار

پیتر هاندکه جهانی از آثار ادبی ابسورد، مینیمال و سبک رمان نو را در ذهن دارد که عصاره همه آن‌ها را می‌توان در آثار او به ویژه در «تکرار» یافت. کتاب تکرار، شیفته می‌کند و می‌راند؛ با خواننده می‌ستیزد و از او می‌گریزد؛ همچون موجودی زنده پیش چشم مخاطب رنج می‌کشد و رنج می‌دهد؛ سیاهچالی است که مخاطب را در خود اسیر و ذهن او را روشن می‌کند و چنان درخشان است که چشم را خیره می‌کند؛ آن سان که همه‌چیز و هیچ‌چیز را در آن می‌توان و نمی‌توان دید.

بخشی از کتاب تکرار اثر پیتر هاندکه:

• همگام بودن با دیگران، حتی با یک نفر، همیشه برایم غیرقابل تحمل بوده؛ اگر گام‌هایم هماهنگ با کسی بود، بلافاصله می‌ایستادم، پا تند می‌کردم یا کلاً کنار می‌کشیدم؛ حتی وقتی با دوست‌دخترم آهنگ قدم‌هایمان یکی می‌شد، خودمان را در هیئت چیز دیگری می‌دیدم: دو «رهنورد بی روح علیه دنیا».